ann van miegem
Tantjemeen, hoe ik haar noemde, was de liefste buurvrouw die een mens zich kon indenken. Ze was voor mij een beetje een tweede moeder die altijd een oogje in het zeil voor mij hield. Ik kon altijd bij haar terecht: de garagepoort en de deur naar de keuken stonden altijd open. Als ze frietjes bakte, dan kreeg ik telkens een puntzak in zilverpapier met wat frietjes in. Haar warme hart staat in mijn geheugen gegrift en de gedachte er aan vervult me nog steeds met een aangenaam gevoel. De herinnering aan haar komt samen met het getik van een paar breinaalden. Dat kon ze als de beste! En ook een goed kaartje leggen! We versleten vele gezellige woensdagavonden op die manier bij haar. Op mooie zomeravonden mocht ik altijd wat langer opblijven als ik bij haar voor de deur zat en we aan het lachen & vertellen waren voor heel ‘t straat.
Ik vind het bijzonder jammer dat ze reeds overleden is en ik niet naar haar begrafenis ben geweest. Ik wil mijn oprechte deelneming betuigen aan haar kinderen en kleinkinderen. Vooral aan Danny & Regina.
23-04-2024 18:21
